آزادی یعنی نبودن مانع، نبودن جبر، نبودن هیچ قیدی در سر راه، پس‏ آزادم و می‏توانم راه کمال خودم را طی کنم، نه اینکه چون آزاد هستم به کمال خود رسیده‏ام. آزادی مقدمه کمال است نه خود کمال. یک موجود که‏ باید راهی را طی کند و او را آزاد و مختار آفریده‏اند و تمام موانع را از سر راه او برداشته‏اند، به مرحله آزادی رسیده است ولی به مرحله آزادی‏ رسیدن، به مقدمه کمال رسیدن است، یعنی آزاد است که راه کمال خودرا طی‏ کند..

منبع : صفحه 349 کتاب انسان کامل از استاد شهید مرتضی مطهری